Franz Schön: Różnice pomiędzy wersjami
Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian  | 
				Nie podano opisu zmian  | 
				||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
}}  | }}  | ||
'''Franz Schöen''' - (Schön, Schoen) – przemysłowiec branży włókienniczej, właściciel przędzalni wigonowej w [[Sielec (Sosnowiec)|Sielcu]], spadkobierca fortuny niemieckiego fabrykanta Christiana Gottlieba Schöena, właściciela zakładów włókienniczych w [https://pl.wikipedia.org/wiki/Werdau Werdau].  | '''Franz Schöen''' - (Schön, Schoen) – przemysłowiec branży włókienniczej, właściciel przędzalni wigonowej w [[Sielec (Sosnowiec)|Sielcu]], spadkobierca fortuny niemieckiego fabrykanta Christiana Gottlieba Schöena, właściciela zakładów włókienniczych w [https://pl.wikipedia.org/wiki/Werdau Werdau].  | ||
W 1875 razem z rodzeństwem [[Ernst   | W 1875 razem z rodzeństwem [[Ernst Schoen|Ernstem]] i [[Fanny Lamprecht|Fanny]] przybył do wsi [[Sielec (Sosnowiec)|Sielec]], obecnej dzielnicy [[Sosnowiec|Sosnowca]]. Po przyjeździe  przyjął rosyjskie obywatelstwo, co ma mu ułatwić prowadzenie interesów.  | ||
W 1879 r. wybudował Sielcu przędzalnię wigoniową i fabrykę waty. W 1883 r. ożenił się z pochodzącą z Werdau Emmą z domu Hupfer, z którą miał dwie córki: Elzę (ur. 1884) i Ernę (ur. 1886).  | W 1879 r. wybudował Sielcu przędzalnię wigoniową i fabrykę waty. W 1883 r. ożenił się z pochodzącą z Werdau Emmą z domu Hupfer, z którą miał dwie córki: Elzę (ur. 1884) i Ernę (ur. 1886).  | ||
Wersja z 08:11, 9 lis 2021
| Zagłębiowskie Biogramy | |
| Imię i nazwisko | Franz Schöen | 
| Data i miejsce urodzenia | 13 październik 1851  Werdau  | 
| Data i miejsce śmierci | 22 maj 1918  Sosnowiec  | 
| Miejsce spoczynku | Cmentarz ewangelicki w Sosnowcu | 
| Zawód | przedsiębiorca, przemysłowiec | 
Franz Schöen - (Schön, Schoen) – przemysłowiec branży włókienniczej, właściciel przędzalni wigonowej w Sielcu, spadkobierca fortuny niemieckiego fabrykanta Christiana Gottlieba Schöena, właściciela zakładów włókienniczych w Werdau. W 1875 razem z rodzeństwem Ernstem i Fanny przybył do wsi Sielec, obecnej dzielnicy Sosnowca. Po przyjeździe przyjął rosyjskie obywatelstwo, co ma mu ułatwić prowadzenie interesów. W 1879 r. wybudował Sielcu przędzalnię wigoniową i fabrykę waty. W 1883 r. ożenił się z pochodzącą z Werdau Emmą z domu Hupfer, z którą miał dwie córki: Elzę (ur. 1884) i Ernę (ur. 1886).
